دریچه دیافراگم یکی دیگر اجزای دوربین می باشد که یک فیلم بردار باید با کاربرد و روش استفاده از آن به خوبی آشنا باشد. عدسی دوربین یک پرده یا دیافراگم دارد که از تیغه پره های فلزی تخت که به یکدیگر اتصال می یابند تشکیل می شود. این عدسی دریچه ای دارد که چرخاندن حلقه آن باعث تغییر در اندازه آن می شود. نام دیگر دریچه عدسی دریچه دیافراگم یا f می باشد. این حلقه دارای درجه بندی هایی است که میزان باز و بسته شدن دریچه را نشانه گذاری می کنند. در واقع این درجات نشان دهنده میزان نور عبوری از عدسی است که بر روی حسگرهای دریافت کننده تصویر در دوربین می افتد. این درجه دارای فلش کوچکی است، بنابراین کافی است این فلش راهنما را بر روی عدد مورد نظر خود قرار داده و نور ورودی به دوربین خود را هنگام فیلم برداری تنظیم کنید.
همانطور که در پست نکات مهم قبل از شروع تصویربرداری به این مسئله اشاره شد، دیافراگم مهم ترین وسیله برای تنظیم تاریکی و روشنایی تصویر است و بخش بسیار مهمی از لنز به شمار میرود. دیافراگم مثل دریچه ای است که باز و بسته شدن آن را میتوانید تغییر دهید پس میتوان میزان نوری که از لنز می گذرد را کنترل کرد.
واضح است که برای افزایش دریافت نور ورودی باید دریچه F را بازتر کرد. پس اگر در تصویر برداری از محیطی نیاز به نور کمی دارید بهتر است آن دریچه را در دوربین خود زیاد باز نکنید. به خاطر داشته باشید هنگام فیلم برداری در محیطی با نور کم، دوربینی که سرعت عدسی آن بیشتر است (مثلا با درجه f حداکثر 1.5) در مقایسه با عدسی کند با حداکثر درجه f مثلا 5.6 تصویر بهتری را ارائه می کند.
تنظیم دیافراگم در دریچه عدسی دوربین
همانطور که گفتیم، دریچه دیافراگم از پرده ای به نام دیافراگم تشکیل شده است که می توان نور ورودی به دوربین را تنظیم کرد. برای تنظیم دریچه دیافراگم در عدسی دوربین روش های مختلفی وجود دارد:
- حلقه تنظیم دیافراگم: در تنظیم دیافراگم عدسی می توان از حلقه آن استفاده کرد. در این صورت انگشتان دست چپ باید حلقه تنظیم دریچه عدسی را بچرخانند. این روش در دوربین های پرتابل کاربرد وسیع و گسترده ای دارد.
- روش کنترل از راه دور: در این روش در ابتدا باید نور غالب در تصویر برداری شناسایی شود و پس از آن درجه f قبل از شروع فیلم برداری در دوربین تنظیم شود. این روش نیازمند فردی در اتاق فرمان است که هنگام تغییر نماها در تصویر برداری اندازه دریچه دیافراگم تغییر دهد و از ناهماهنگی بین تصاویر جلوگیری کند. این کار در استودیو ها آسان تر است، زیرا استودیو ها میزان شدت نور خود را در درجه استاندارد قرار می دهند و قبل از آغاز تصویر برداری دریچه عدسی دوربین را بررسی کرده و آن را در درجه مطلوب برای نور موجود قرار می دهند. بنابراین نیازی به تنظیم دائم دریچه F نیست.
- روش دیافراگم خودکار: این گزینه مربوط به دوربین های به روز و جدید می باشد. در این روش خود دوربین به طور خودکار دریچه دیافراگم خود را متناسب با نور موجود در صحنه فیلم برداری تنظیم می کند. بعدها مجددا در بخش کنترل های خودکار عدسی به این موضوع خواهیم پرداخت.
باید توجه داشت که در ایران، استفاده از کلمه فرانسوی دیافراگم به جای اپرچر اشتباه می‌باشد. دیافراگم تنها به تیغه‌ها گفته می‌شود و اپرچر به روزنه‌ای که در میان این تیغه‌ها ایجاد می‌شود، گفته می‌شود. در نتیجه، کلمه دیافراگم به‌طور اشتباه متداول شده‌است. در انگلیسی، کلمه دیافراگم به هیچ عنوان استفاده نمی‌شود wikipedia
تغییر دریچه دیافراگم و اثر آن بر تصویر
تغییر دریچه دیافراگم اثرات مهمی بر تصویر فیلم برداری شده دارد که در این بخش از سایت رسانه فارسی به دو مورد از آنها اشاره می کنیم:
- دریچه عدسی میزان نوری که از عدسی به دریافت کننده دوربین می رسد را کنترل می کند. پس تاثیر این دریچه به وضح در نوردهی تصویر، رنگ مایه ها و کیفیت آن قابل مشاهده است. یعنی باید دریچه عدسی را بر اساس نور موجود در صحنه تنظیم کنید و عمق تصویر را همانطور که هست قبول داشته باشید.
- تنظیم آن بر میزان عمق صحنه و وضوح تصاویری که در آن وجود دارند اثر دارد. از نظر کاربردی برای کنترل چنین تاثیری باید دیافراگمی در دریچه عدسی انتخاب شود که عمق میدان مورد نیاز فیلم بردار را فراهم کند و نور مناسب و کافی برای آن در اختیار بگذارد (مثلا یا با استفاده از صافی مناسب روی عدسی و یا با افزایش نور محیط)
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.