برسی انواع نما در تصویربرداری

انواع متعددی از نما وجود دارند که هر تصویر برداری باید اطلاعات دقیق از آنها داشته و نحوه بکارگیری درست آنها را فرا بگیرد. لانگ شات، مدیوم شات و کلوز شات یکی از اصلی ترین نماهای تصویربرداریست که در این بخش از سایت رسانه فارسی به آنها اشاره خواهیم داشت.

نمای دور (لانگ شات) Long shot

یکی از انواع نما در تصویربرداری، نمای دور است. از نمای دور نیز می توان در شرایط های خاص بهره برد و از مزیت های آن استفاده کرد. می توان با استفاده از نمای لانگ شات از جزئیات رویدادی در تصویر کاملا مطلع شد و تمامی مراحل آن را دنبال کرد، هنگامی که افراد و اشیا مورد نظر ما در کل فضا پراکنده شده اند می توان از بهره برد، محلی که رویدادی در آن در  حال رخ دادن است  را به طور کامل مشاهده کرد، می توان از طریق این نما بر بزرگی و وسعت و شلوغی تصویر تاکید کرد، می توان از این طریق میزان پیشرفت فرد در صحنه مثلا کوهنوردی که در حال بالا رفتن از کوه است را نشان داد،  می توان برای نمایش تاثیر فضا، مثلا قصری باشکوه، برای نشان دادن زمان و مکان، مثل بارش برف، و همچنبن برای نشان دادن فاصله مکانی بین دو بخش از صحنه از Long shot بهره برد.

مزیت ها و معایب نمای دور

هر یک از انواع نما در تصویربرداری کاربرد های گوناگونی دارند. نمای دور بر روی صفحه تلویزیون حالتی کلی از صحنه به ما می دهد، اما جزئیات در این حالت کاملا مشخص نخواهد بود. برای داشتن تصویر متعادل و چشم نواز بهتر است از ترکیبی از نماهای دور و نزدیک استفاده کنیم. نماهای زیاد دور می تواند خسته کننده باشد. بسته به محصولی که در حال تولید آن هستیم، استفاده از نمای دور و نزدیک نیز متفاوت خواهد بود، در مسابقات ورزشی مثل اسب دوانی باید از نمای دور بیشتر استفاده کرد و برای نمایی مثل چیدمان گل ها استفاده از نمای نزدیک ارجحیت دارد.

نحوه گرفتن نمای دور

بدیهی است که برای گرفتن انواع نما در تصویربرداری باید از روش های متفاوتی استفاده کرد. در نمای دور می توانید به راحتی زوم کنید، زیرا این نما دارای عمق میدان زیادی است. اما در این حالت به هیچ وجه نباید دوربین را زیاد حرکت دهید، زیرا ممکن است فورا از محدوده صحنه خارج شده و چیزهایی اضافی را بگیرید، مثلاچراغ های استودیو یا عوامل پشت صحنه. اگر در نمای دور از زاویه باز استفاده شود احتمالا حالتی اغراق شده از پرسپکتیو و کجی در لبه های تصویر را مشاهده خواهیم کرد.

نمای دور یا لانگ شات (به انگلیسی: Long Shot) به مساحت قابل ملاحظه ای در اطراف موضوع فیلم یا عکس گفته می شود. در این تصویر دوربین فاصله بسیاری تا موضوع دارد و یک شی یا یک شخص را در ارتباط با محیط اطرافش نشان میدهد. بطور کلی لانگ شات انتقال و عبور از منظره عمومی است. wikipedia

نمای متوسط (مدیوم شات) Medium Shot

نمای متوسط نیز به عنوان یکی از انواع نما در تصویربرداری حالات مختلفی دارد که قصد داریم به تعدادی از آنها اشاره کنیم. نمای متوسط به نماهایی گفته مکی شود که افراد حاضر در صحنه از زانو نشان دهد و به عبارتی دیگر تصویر گرفته شده از قسمت میانی بدن فرد باشد نه همه آن. این نما حالتی میانی از نمای دور و نمای نزدیک است و نه بر جزئیات دقیق و نه محیط پیرامون متمرکز نیست. در واقع حالتی است که می توان به طور نسبی هم جزئیات را مشاهده کرد و هم محیط اطراف فرد را.

گرفتن انواع نمای مدیوم شات

در انواع نمای نزدیک یا مدیوم شات فیلمبردار می‌تواند برخی از جزئیات همانند حرکات‌های دست و پا و اشاره‌های فرد را در تصویر گرفته شده داشته باشد. حتی در صورت حرکت فرد ئر قاب تصویر نیز ممکن است قاب بندی شما با مشکل مواجه نشده و لازم نباشد تا تصویر بردار قاب و فوکوس و زوم خود را اصلاح کند. در این حالت با استفاده از یک دیافراگم معمولی می توان عمق میدانی مناسب ایجاد کرد که این عمق میدان فرد را برجسته و جزئیات تصویر را اندکی تار می سازد. با کم تر و بسته تر شدن نما این عمق نیز کاهش یافته و جزئیات تصویر محو و محو تر می شوند و تمرکز اصلی بر روی فرد قرار می گیرد. امتیاز مهم در نمای مدیوم شات این است که می توانید به راحتی با فرد مورد نظر حرکت کرده  و حتی ارتفاع دوربین را نیز با حرکت فرد تغییر دهید.

مزایای انواع نمای متوسط یا مدیوم شات

استفاده از نمای متوسط یا Medium Shot برای تصویربردار راحت است. زیرا این نوع نماها شرایط امن با حساسیت کمی را فراهم می کنند. همچنین، از آنجایی که جزئیات در این نما به طور کامل در دسترس مخاطب قرار ندارند، در نتیجه او تمرکز و دقت بیشتری از جانب وی را طلب کرده باعث و می شوند تا مدت زمان بیشتری را صرف توجه به تصاویر گرفته شده کنند. دست مخاطب نیز در این نوع نماها بازتر است، زیرا می توانند هم هدف مورد نظر را دنبال کرده و هم از جزئیات موجود در صحنه با خبر باشند.

نمای نزدیک (کلوز شات) Close shot

حساسیت و دقت بسیار بالایی در تصویر برداری  انواع نمای نزدیک لازم است. تصویر بردار باید از تمرکز و مهارت بالایی برخوردار باشد. بنابراین باید برای داشتن انواع نمای نزدیک حتما حواس خود را جمع کنید.

معایب انواع نمای نزدیک یا کلوز شات

همانطور قبلا اشاره شد، استفاده از عدسی با زاویه باز می تواند باعث ایجاد اشکال عجیب و غریب در تصویر شود. در چنین حالتی اغراق و برجسته سازی در تصویر مشکل ساز خواهد بود. برای حل این مشکلات می توانیم فاصله دوربین با هدف مورد نظر را افزایش دهیم هر چند در این حالت نیز نمی توانید وضوح کامل را ایجاد سازیدو بنابراین، باید تا جایی که ممکن است دوربین را از صحنه دور و دورتر کرده و یا زاویه عدسی خود را بیشتر سازید تا بتوانید وضوح تصویر گرفته شده را به بهترین حالت ممکن تنظیم کنید. هر چند، استفاده از عدسی با زاویه باز نیز کار فیلم برداران ناشی و آماتور نیست. زیرا در این حالت کار با دوربین دشوار تر می شود و می تواند باعث ایجاد خطاهایی در تصویر شود.

از طریفی دیگر، در نمای نزدیک عمق میدان بسیار کم است، برای راحت تر کردن ائضاع می توانید با دو روش زیر در عمق میدان تصویر خود تغییراتی را ایجاد کنید: یا نور را افزایش داده و دریچه عدسی خود را ببندید و یا تصویر گرفته شده از هدف مورد نظر خود را کوچکتر کرده و نمای بازتری را داشته باشید.

در صورتی که حرکات هدف مورد نظر شما در تصویر زیاد باشد، استفاده از انواع نمای نزدیک برایتان دشوار خواهد بود، زیرا باید مدام تلاش کنید تا هدف را در قاب خود نگه دارید. در صورتی که سوژه فیلمبرداری از تحرک بالایی برخوردار باشد و کنترل دوربین سخت باشد بهتر است از نمای مدیوم شات استفاده شود. حرکات هدف به دلیل تمرکز تصویر بر آن کاملا مشخص بوده و به چشم می آید در نتیجه باید کاملا با احتیاط پیش بروید. ممکن است در چنین حالتی مجبور به محدود کردن حرکات فرد در انواع نماهای باز شوید. در نهایت، می توانید از عدسی مکمل تاحاقی استفاده کنید که این نوع عدسی زاویه موثر عدسی را باریک تر یا باز تر می کند.