هنگام قاب بندی نما حتما باید به مسائل و موضوعاتی دقت کنید. برخی از نکات در این موضوع اهمیت به سزایی را ایفا می کنند. اولی این که حتما توجه داشته باشید که خارج از قاب تصویر شما چه اشیا و مکان هایی وجود دارند. این موضوع به این دلیل حائز اهمیت است چون که ممکن است برخی از این اشیا وارد قاب بندی مورد نظر شما شوند. دومین نکته این است که در نمای بسته شده توسط تصویر بردار این اشیا و یا مکان و افراد چگونه با قاب مورد نظر شما ارتباط برقرار می کنند.
نحوه قاب بندی نما
قطعا در قاب بندی نما همه ما به این فکر می افتیم که هدف اصلی خود در صحنه را در مرکز قاب قرار دهیم. این منطقی ترین حالت ممکن به نظر می رسد. اما با گذشت زمان و بالا رفتن تجربه خواهید دید که این کار همیشه هم به جا و درست نیست. حتی می توان گفت به دلیل اینکه مرکز قاب نمی تواند تمرکز بیننده را به خود جلب کند و اصلا گزینه ای مناسبی برای جلب توجه در بینندگان نمی باشد. چشم بیینده بر روی آن ثابت نمی ماند و مدام در حال گردش در سایر مناطق تصویر می باشد، مگر اینکه فیلم برداری بتواند خطوط پرسپکتیوی قوی را در آن ناحیه به هم برساند، و یا در آن حرکت، فرم، یا رنگ چشمگیری در آنجا ایجاد کند. بهترین قاب بندی تصویر این است که هدف مورد نظر تصویر بردار در نقطه ای کمی دور و متوازن با سایر بخش ها و اشیا موجود در تصویر قرار داشته باشد.
قطعا کار دوربین چیزی بیش از یک تصویر برداری ساده از صحنه می باشد و تصویر گرفته شده می‌تواند حس و یا مطلب خاصی را به بیننده انتقال دهد. همانطور که می‌دانید انتخاب و محاسبه نما در تصویربرداری یکی دیگر از موضوعات بسیار مهم می‌باشد که می‌توان از این طریق چیزی را در معرض توجه مخاطبان قرار داد و یا حتی به آنها دیدی کلی از فضا داده و امکان سیر در تصویر و انتخاب نقاط مورد توجه را ایجاد کرد. می توان در فیلم برداری بخشی از صحنه را انتخاب کرده و جوری از آن تصویر گرفت که مهم ترین بخش صحنه به نظر بیاید و یا می توان کاری کرد که چیزی در صحنه کاملا بی اهمیت جلوه کند. هر یک از این موارد گفته شده یک نما هستند و ما برای اینکه بتوانیم به تصاویر گرفته شده نظم خاصی ببخشیم باید یاد بگیریم که این نما ها را دسته بندی کنیم. نما ها قابلیت تاثیر گذاری خیلی زیادی بر روی افراد دارند و به همین دلیل باید جدی گرفته شوند. برای ادامه مطالعه این قسمت حتما از پست برای انتخاب نما در تصویربرداری به چه عواملی باید توجه کرد؟ دیدن فرمایید
قاب بندی نما به شیوه آفست
اگر قاب بندی نما ما به گونه ای باشد که هدف مورد نظر دقیقا در مرکز صفحه باشد، در این صورت این قاب بیش از حد یکنواخت و رسمی خواهد بود و احتمالا منجر به کسل شدن مخاطب شود. مثلا گوینده ای را فرض کنید که رو به روی دوربین نشسته و صحبت می کند، قطعا اگر بدن این گوینده کمی زاویه داشته و در حالت سه رخ بنشیند و قاب بندی برای جبران آن کمی آفست شود، این صحته زیبا تر و بهتر خواهد بود. دقت داشته باشید که فضای این آفست یا همان فضای نگاه باید با زاویه هدف و رسیدن به زاویه نیم رخ هماهنگ باشد.
قانون یک سوم در تنظیمات نما
در قاب بندی نما نباید صفحه تصویر را به بخش های مساوی تقسیم کنید، مگر اینکه هدف خاص و مشخصی از این کار داشته باشید. در این صورت تصویر ایجاد شده حالتی کاملا یکنواخت و خشک خواهد بود. برای جلوگیری از چنین مشکلی می توان از قانونی به اسم قانون یک سوم بهره برد. در این روش، قاب تصویر را به سه قسمت برابر تقسیم می کنیم، چه به صورت افقی و چه عمودی. پس از اینکار، هدف یا شی مورد نظر خود در نقطه ای که این خطوط همدیگر را قطع می کنند قرار می دهیم. درست است که این قاب بندی نما بهتر از نصف کردن صفحه است، اما تکرار بیش از حد آن در فیلم برداری می تواند منجر به کلیشه ای شدن تصاویر گرفته شده شود. اگر صفحه را به سه قسمت یا پنج قسمت تقسیم کنید نمای جذاب تری خواهید داشت، زیرا این نسبت ها از نظر زیبا شناختی تصاویر مطلوبی را ارائه می کنند.
وبسایت دیجی کالا مگ در رابطه با قانون یک سوم اینطور مینویسد: هر عکسی نیاز به یک سوژه دارد. بدون سوژه عکس جذابیت و نقطه‌ی تمرکز نخواهد داشت. نقطه‌ی تمرکز محلی است که عکاس قصد دارد چشم بیننده را ابتدا به سوی آن بکشاند. قانون یک سوم مجموعه‌ای از اصول راهنماست که از یک گرید (جدول) فرضی با دو خط افقی و دو خط عمودی استفاده می‌کند. سوژه‌ها روی خطوط این گرید یا محل تلاقی آنها با هم قرار داده می‌شوند تا به عکس عمق و جذابیت بیشتری بدهند
قاب بندی نما برای افراد
قاب بندی نما برای افراد نیز محدودیت های خاص خود را دارد. باید دقت داشته باشید افراد در حاشیه ی تصویر قرار نگیرند، زیرا این حالت چندان زیبا به نظر نخواهد رسید. ممکن است طوری به نظر بیاید که انگار فرد در لبه تصویر نشسته یا به آن تکیه داده است و تصویر حالتی مسخره به خود بگیرد. همچنین باید دقت داشته باشید تا خطوط قاب شما قسمت های مفصلی افراد مثل گردن و زانو و یا آرنج را قطع نکنند، زیرا باعث پرتی حواس در بیننده می شود. باید قاب را طوری طراحی کنید که فرد در نقاط میانی آن قرار بگیرد. سایت رسانه فارسی تصویری را به منظور روشن تر کردن مطلب ارائه می کند:
امکان ثبت نظر جدید بسته شده است.
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.